Atrybuty twórcy i poglądy na istotę poezji

Każdy ówczesny poeta estetyczno-literacki musiał odznaczać się dowcipem, gustem, talentem, geniuszem oraz natchnieniem. Trafienie w gust odbiorców było istotnym elementem w procesie twórczym, który osądzał o dziele. Często jednak dociekliwość teoretyków kierowała uwagę na to, jakie dzieło powinno być. Dużą role odgrywały w niej normy, będące najlepszymi wyznacznikami. Myśl teoretyczna polskiego klasycyzmu kładła największy nacisk na zasadę naśladowania natury. Często jednak sygnalizowano różnorodność tej koncepcji. W związku z tym kierowano się zasadą prawdopodobieństwa fikcji poetyckiej, będącą dla Golańskiego forma prawdy poetyckiej. Był to uogólniony i jednoznaczny wizerunek praw rządzących światem. Na fikcji poetyckiej bazowali także Dmochowski, Krasicki, Osiński oraz Słowacki